Part per cesària
En alguns casos el part no progressa adequadament o el fetus comença a estar incòmode i al registre cardiotocogràfic s’observen signes de patiment fetal.
També pot ser que el nadó estigui en perfecte estat, però bé per problemes de dilatació o bé perquè el cap no es col·loca correctament en la pelvis, el part es queda estancat, no és possible la sortida del fetus per via vaginal i aleshores cal fer una cesària.
La cesària es una intervenció que permet treure el nadó fent una incisió abdominal, just a nivell del pèl púbic.
En alguns casos la cesària és electiva, és a dir, el part vaginal ni tan sols s’intenta.
La decisió de realitzar una cesària pot dependre de l’obstetra, el lloc del part i els parts anteriors o dels antecedents mèdics de la dona.
Algunes de les raons principals per triar una cesària en lloc d’un part vaginal són les següents:
Raons relacionades amb el nadó:
- Anomalies en el desenvolupament del fetus, com ara hidrocefàlia o espina bífida.
- Patró de ritme cardíac anormal en el fetus.
- Posició anòmala del fetus dins l’úter, per exemple creuat (transvers) o amb les natges primer (posició de natges).
- Múltiples nadons dins l’úter (trigèmins i alguns embarassos de bessons).
Raons relacionades amb la mare:
- Malaltia materna extrema, com malaltia cardíaca, toxèmia, hipertensió associada a l’embaràs…
- Infecció activa d’herpes genital.
- Infecció materna de VIH.
- Cirurgia uterina prèvia, que inclou miomectomia i cesàries anteriors.
Problemes amb el treball de part o naixement
- Treball de part prolongat o detingut.
- Nadó molt gran (macrosomia).
- El cap del nadó és molt gran per passar a través de la pelvis de la mare (desproporció cefalopelviana).
- Problemes amb la placenta o el cordó umbilical.
- Prolapse del cordó umbilical (el cordó umbilical surt a través del coll uterí).
- Placenta adherida en un lloc anòmal (placenta prèvia) o separada prematurament de la paret uterina (despreniment de placenta).